تبادل
لینک هوشمند
بر پیکر عالم وجود جان آمد / صد شکر که امتحان به پایان آمد
از لطف خداوند خلیل الرحمن / یک عید بزرگ به نام قربان آمد . . .
آشنایی کلی با کوه های ایران
دیدگاه کوهشناسی ایران، قلل و ارتفاعات این مرز و بوم از زیرساخت های تقسیمات کشوری به وجود نیامده و مورد بررسی قرار نمی گیرند. آن چه که از آن می توان به عنوان کوهشناسی ایران نام برد ساختاری است از جداسازی کوه ها توسط رودخانه ها تا جای ممکن و ادامه این روند تا جداسازی کوه ها توسط بیابان ها و کویرهایی که از هر سو این ارتفاعات را در مرکز و جنوب ایران از یکدیگر مجزا ساخته اند. پس بر این اساس کوه های ایران از هشت قسمت به شرح زیر تشکیل یافته اند که عبارتند از :
1. رشته کوه های البرز
2. رشته کوه های زاگرس
3. کوه های ممتد مرکزی
4. کوه های خراسان
5. کوه های کرمان
6. کوه های نوار مرزی آذربایجان غربی
7. کوه های کردستان و لرستان
8. قلل منفرد
و تعدادی شاخه های کوچک فرعی که دیگر نمی توان آن را در جایگاه جداگانه ای مورد بررسی قرار داد اما می توان آن را بیانگر تقسیم بندی کوه های ایران به حساب آورد.
به طور تقریب می توان گفت ایران دارای حدود 15000 قله بالای 3000 متر ارتفاع می باشد که در هشت قسمت بیان شده پراکنده شده اند و عمده ترین مکان های تمرکز آنها را باید در البرز و زاگرس دانست.
1. رشته کوه های البرز
رشته کوه های البرز از حوالی جنوب شهرستان آستارا آغاز می شود و با قوس بلندی سراسر کرانه دریای مازندران را در نوردیده تا نزدیک شهرستان علی آباد کتول به پیش می روند. این رشته کوه ها به عرض تقریبی 100 تا 150کیلومتر از گستردگی های بیشتری برخوردار است. در این رشته کوه ها که در آن قله «دماوند» (بام ایران) با ارتفاعی معادل 5678 متر قرار دارد دارای ارتفاعات کوتاه و بلند فراوانی است که پس از دماوند می توان از نام هایی چون شاهوار، نروا، دو برار، آزادکوه، دوخواهرون، علم کوه، شاه البرز و سیالان نام برد.
ساختار البرز از پنج قسمت به شرح زیر تشکیل می شود که از شرق به غرب عبارتند از:
الف) البرز شرقی
ب) رشته فیروزکوه
ج) البرز مرکزی
د) البرز غربی
هـ) کوه های گیلان
که در زیر به صورت اختصار به معرفی قلل مهم هر بخش و جداسازنده های آنها از سایر ارتفاعات اشاره خواهد شد:
الف) البرز شرقی
البرز شرقی ناحیه بسیار بزرگ و وسیعی را پوشش داده است. در سراسر نواحی جنوبی آن که عموماً آب و هوای بیابان گرمسیر بر آن حاکم است شهرهای شاهرود سمنان و دامغان و گرمسار قرار دارند و این کوه ها به سوی شمال امتداد یافته به جنگل های حد فاصل شهرهای علی آباد کتول تا بابل منتهی می گردند. بخش بزرگ کوهستان البرز شرقی از دو قسمت مهم ارتفاعات برخوردارند: قسمت اصلی و مرتفع آن در شمال شهرستان شاهرود با قلل 4000 متری شاهوار و شاهکوه 3850 متری و قلل چالویی کاه کشان و یزدگی قرار دارد و در قسمت غربی این رشته کوه ها قلل نروا 3850 متری و نرو و قلل قدمگاه سائو و همای جای دارند که حد فاصل این دو قسمت به خصوص در شمال دامغان را رشته کوه های کم ارتفاع جهانمورا پوشش داده است.
ب) رشته فیروزکوه
رشته کوه های موسوم به فیروزکوه به صورت نواری عمودی شکل و فشرده شکل گرفته که از شمال حد فاصل شهرستان بابل تا آمل و از جنوب حد فاصل شهر فیروزکوه و دماوند قرار دارند. دره عمیق رودخانه هزار سراسر جناح غربی این کوهستان را از البرز مرکزی جدا می سازد و در شرق این ناحیه نیز رودخانه های تالار و حبله رود به جداسازی این قسمت از کوهستان عظیم البرز شرقی کمک به سزایی نموده اند.
کوه های جنوبی فیروزکوه غالباً حالت کوهستانی دارتد و فاقد درخت می باشند. برعکس هر چه به نواحی شمال نزدیکتر می شویم جنگل و درختزار پوشش غالب این نواحی را شامل می شوند. از جمله مهمترین قلل این منطقه می بایست از قلل بسیار مشهوری چون دوبرار 4250 متری، زرین کوه 3850 متری، میشینه مرگ 4050 متری و قلل بوم، انیسه، هلزم، پاشوره، ساهون، کنیون، پرچنان، سفیدلد و سوادکوه نام برد.
ج) البرز مرکزی
از البرز مرکزی به عنوان فشرده ترین نواحی کوهستان البرز از حیث کثرت ارتفاعات در این منطقه می بایست نام برد. در این ناحیه کوهستانی و مرتفع که رودخانه هراز آن را از سمت شرق و دره رودخانه کرج و چالوس آن را از غرب جدا می کند. از شمال در حد فاصل شهرهای آمل و چالوس در کناره دریای مازندران و از جنوب در حد فاصل شهر کرج تا تهران و دماوند قرار دارد.
ناحیه کوهستانی البرز مرکزی نیز چون سایر ارتفاعات این ناحیه از نوار جنگلی در قسمت شمالی و ناحیه کوهستانی جنوبی آن تشکیل شده که دارای قلل مهم و مشهور چندی است و از جمله مهمترین آنها می بایست از:
«دماوند» 5678 متر، آزادکوه 4390 متر، خلنو 4375 متر، قلل خرسنگ، کلون بستک، سی چال، آسمان کوه، مهرچال، جانستون، دوخواهران، وروشت، گرگ، توچال و گل زرد را نام برد.
د) البرز غربی
منطقه کوهستانی البرز غربی پس از ناحیه شرقی البرز از وسعت زیادی برخوردار است که وجود رشته کوه های تخت سلیمان (علم کوه) بر جذابیت های آن دو چندان افزوده است. ناحیه کوهستانی البرز غربی نیز از سمت شرق توسط رودخانه های کرج - چالوس از البرز مرکزی جدا و از سمت غرب سراسر آن را دره رودخانه سفیدرود در می نوردد. شهرستان چالوس در قسمت منتهی الیه شرقی و رشت در حد نهایی غربی آن قرار دارد و از جنوب نیز در حد فاصل شهرهای کرج قزوین لوشان و منجیل می باشد.
از جمله مهمترین شاخص های البرز غربی وجود سه رودخانه عظیم سه هزار، شاهرود و طالقان رود در عمق این ناحیه بزرگ می باشد.
از جمله قلل مهم این منطقه نیز می بایست از علم کوه 4850 متر، تخت سلیمان 4650 متر، شاه البرز 4400 متر، کهار 4050 متر و قلل ناز، چالون، سیاه کمان، کرماکوه، مایه چال، هفت خانی، خرسان، سیالان، خشچال، درفک و سماموس نام برد.
ﻫ) کوه های گیلان
آخرین بخش از رشته کوه های البرز را کوه های گیلان تشکیل می دهند. این کوه ها که برعکس سایر نواحی البرز از ارتفاع کمتری برخوردارند با حالتی نیمه جنگلی در حد فاصل رودخانه سفیدرود تا آستارا و اردبیل قرار دارند. شهرستان رشت در شمال این ناحیه و دره رودخانه قزل اوزن و سفیدرود و شهرستان آب یر و خلخال در جنوب و جنوب غربی آن دیده می شوند. این منطقه نیز دارای قلل نسبتاً مرتفع مهمی چون شاه معلم 3050 و سفیدکوه 3350 متری و قلل پشته کوه، بغروداغ و لاس پشته میباشد
ازنظر پزشکی ، کوهنوردی از رشته های مهم ورزشی است که درتنظیم اعمال تمام اعضای داخلی بدن انسان ، ازجمله قلب ، مغز ،دستگاه گوارش ، عضلات و استخوان ها دخالت عمده دارد و نقش پیشگیری و درمانی بسیار شایسته و شایانی بر عهده دارد
زیرا در جریان کوهنوردی میزان خون موجود درعضلات تا 20 برابر بیشتر شده و مویرگ های خونی که در جریان استراحت فقط به مقدار 15 درصد باز و فعال هستند هنگام کوهنوردی به بیش از 95 درصد می رسدو در نتیجه انتقال مواد غذایی ضروری بدن با شتابی بیشتر و باکیفیتی سودمندتر به نقاط مختلف بدن می رسند زیرا در جریان کوهنوردی از اعصاب سمپاتیک هورمانهای اپی نفرین و نوراپی نفرین بیشتری ترشح شده و به همراه مواد دیگری چون استیل کولین و آدنوزین تری فسفات در گشادی و پرخونی عروق مربوطه دخالت بسزایی دارند . هم چنین میزان برون ده قلبی و فشارخون شریانی نیز افزایش یافته و از این طریق می تواند جریان خون مغز و احشاء داخلی بدن و عضلات را به بهترین وجهی تامین سازد .
هر چه به طرف ارتفاعات بالاتری می رویم چون فشار هوا و اکسیژن هوا کمترمی شود ،نوعی هیپوکسی و کمبود اکسیژن رخ می دهد وبدن انسان به طور طبیعی برای جبران خستگی و تنگی نفس ، هورمونی به نام اریتروپویی تین را از طریق کلیه ها ترشح ساخته و از آنجا به سمت مغز استخوان رفته ومقدار خونسازی گلبول های قرمز راافزایش می دهد تا از این طرق کاهش انتقال اکسیژن را جبران کند.
درنتیجه در ارتفاعات مقدار هموگلوبین و هماتوکریت وبه طور کلی غلظت خونی افزایش یافته و مقدارظرفیت انتشاری وتهویه ریه ها نیز زیادتر می شود یعنی میزان هموگلوبین از 14 به 20 گرم درصد و میزان هماتوکریت از 44 درصد به 60 درصد می رسد. 
هنگام کوهنوردی متابولیسم مواد شناور در خون از جمله قند ، کلسترول ،پروتئین ها و اسید اوریک به بهترین وجهی صورت می گیرد و درنتیجه در درمان بیماری های تصلب شرائین ، فشار خون ، سکته های قلبی و مغزی ، افزایش کلسترول و تری گلیسرید خون ،بیماری دیابت ، به ویژه افراد مبتلا به بیماری نقرس که کریستالهای اسید اوریک در مفاصل و تاندولهای آنها رسوب کرده ،مفید است .
با گردشهای منظم در کوهستانها مقادیر چربی زاید بدن از زیرپوست ها واحشاء آب شده و درنتیجه شخص به عوارض قلبی و عروقی مبتلا نمی شود زیرا هنگام کوهنوردی میزان ضربان قلب از 72 به 120 و میزان شمارش تنفسی از 17 به 34 بار در دقیقه رسیده و پمپاژ و برون ده قلبی نیز افزایش یافته و مجرای رگ از پلاک ها و رسوبات چربی شسته و تمیزشده و سوخت و ساز سلولی با خونی سرشار از اکسیژن صورت می گیرد.
گزارش نویسی در کوهنوردی
مقدمه: در تعریف گزارش می گویند " گزارش انتقال پاره ای از اطلاعات است به کسی که از آن بی اطلاع است و یا آگاهی کافی ندارد." این تعریف اگر در جایی دیگر کامل نباشد در دنیای کوهنوردی تعریف کاملی است. در منطقه ای که کمتر شناخته شده است, برنامه ای اجرا کرده ایم. زیبا بودن مناظر, بکر بودن منطقه یا ویژگی دیگری این انگیزه را در ما ایجاد می کند که کوهنوردان دیگر را تشویق کنیم, مشابه این برنامه را اجرا کنند. لذا نوشتن گزارش لازم می آید, اما چه موقع باید نوشت؟ چقدر باید نوشت؟ و چه باید نوشت؟
چه موقع باید نوشت؟
گزارش نویسی سه مرحله دارد که عبارتند از :
۱. کسب آگاهی قبل از اجرای برنامه.
۲. مشاهده و بررسی هنگام اجرای برنامه.
۳. اصلاح پس از برنامه
کسب آگاهی قبل از برنامه مشتمل است بر خواندن تمام گزارش های قبلی, دیدن کروکی و نقشه و گفتگو با اشخاصی که برنامه موردنظر را قبلا اجرا کرده اند. به این ترتیب قبل از اجرای برنامه, تصویری ذهنی از برنامه ساخته ایم. منابع موجود که به طور معمول می تواند مورد استفاده قرار گیرد عبارتند از:
1. مجموعه گزارش برنامه ها در بایگانی گروه
2. نقشه های کوهنوردی و کروکی های تهیه شده توسط کوهنوردان ,باشگاهها و سازمانهای کوهنوردی
3. گزارش برنامه های موجود در سایتهای اینترنتی گروههای کوهنوردی
پس از کسب آگاهی, تصویری از برنامه ساخته ایم. مرحله بعد یعنی هنگام اجرای برنامه, زمان مشاهده و بررسی این تصویر است. گزارش نویس در این مرحله درستی یا نادرستی داده ها را مشخص می کندو پس از آن زمان نوشتن گزارش تمام اصلاحات را بطور دقیق در آن وارد می کند.
چقدر باید نوشت؟
نه آنقدر کوتاه که خواننده متوجه مقصود ما نشود و نه آنقدر بلند که از خواندن آن منصرف شود.
چه باید نوشت؟
1. عنوان برنامه [راهپیمایی, کوهپیمایی, صعود قله, دیواره, غارنوردی, جنگل نوردی, صحرا نوردی,برنامه شناسایی, برنامه پاکسازی, برنامه آموزشی و ...]
2. نام کوه [نام اصلی, نامهای دیگر قله و وجه تسمیه]
3. ارتفاع قله
ذکر ارتفاع مبدأ صعود, نقاط مهم بین راه, گردنه ها, قله های فرعی و قله اصلی در گزارش لازم است. GPS , ارتفاع سنج و نقشه های توپوگرافی تجهیزات مناسبی برای مسیریابی و یافتن ارتفاع نقاط هستند. برای بعضی که به نقشه خوانی مسلط هستند, نقشه های توپوگرافی اصل و ارتفاع سنج مکمل است. ارتفاع سنج ممکن است تحت عواملی اشتباه کند ولی نقشه های توپوگرافی دقیق هستند. البته GPS نسبت به سایر روشها خطای بسیار کمتری دارد.
4. موقعیت جغرافیایی
4.1. قله در چه استان واقع است؟
4.2. نزدیکترین شهر مهم به آن چیست و چند کیلومتر با آن فاصله دارد؟
4.3. روستاهای اطراف کوه چه نام دارند و در چه جهتی نسبت به کوه قرار دارند؟
4.4. قله در کدام طول و عرض جغرافیایی قرار دارد؟
4.5. کوه مورد نظر در چه رشته کوهی واقع است و از جهات مختلف به چه رشته کوههایی متصل می شود؟
4.6. از جهات مختلف به چه کوههایی متصل می شود؟
4.7. کوه مزبور در کدام حوضه آبریز قرار دارد؟
5. نحوه دستیابی به منطقه و وسایل نقلیه جهت دسترسی به منطقه
5.1. از چند راه می توان به مبدأ صعود رسید؟
5.1. نام روستاها و آبادیهایی که در طول مسیرقرار دارند و فاصله ( مسافتی یا زمانی ) بین آنها ؟
5.2. وضعیت راهها به لحاظ آسفالت, خاکی, جیپ رو و . . .
5.3. وضعیت راهها در فصول مختلف.
5.4. نوع, ساعت حرکت, مبدأ حرکت و نرخ وسایل نقلیه عمومی جهت دستیابی به منطقه.
5.5. نوع, ساعت حرکت, مبدأ حرکت و نرخ وسایل نقلیه عمومی جهت بازگشت.
6. توصیف شهر, آبادی یا روستاهای منطقه
6.1. امکاناتی مانند برق,آب لوله کشی, تلفن راه دور, آنتن دهی موبایل, درمانگاه, حمام, مدرسه, مسجد, پاسگاه یا پلیس راه, وجود مغازه و فروشگاه , نانوایی
6.2. زبان, مذهب,وضعیت معیشتی واقتصادی ساکنین ونحوه برخورد با کوهنوردان و صنایع دستی و سوغات
6.3. نقاط دیدنی, کتیبه ها و بناهای قدیمی, دریاچه ها, پارکهای ملی, مناطق حفاظت شده
7. مسیر قله
7.1. از چند جبهه و چند مسیر می توان به قله صعود کرد و مبدأ صعود آنها کدام است ؟
7.2. مسیرهای صعود نشده آن کدام است؟
7.3. توصیف چشم اندازها و دیدمنطقه [قلل و مناطقی که از روی ارتفاعات دیده می شوند, اولین نقطه ای که قله دیده می شود]
7.4. وضعیت مسیر [میزان برف در طول مسیر, مناطق بهمن خیز, مناطقی که خطر ریزش سنگ دارند, مناطق باتلاقی یا گلی]
7.5. تحلیل وضعیت منطقه جهت اجرای برنامه در فصول مختلف ,مسیرهای صعود زمستانی و تابستانی و بهترین زمان صعود
7.6. عکس و اسلاید و کروکی از منطقه
8. زمانبندی صعود وفرود
9. توصیف جغرافیای تاریخی منطقه
10.توصیف جغرافیای طبیعی منطقه [پوشش گیاهی و جانوری, یخچال طبیعی, رودخانه,جنگل, ساختار کوههای منطقه]
۱۱. توصیف پناهگاهها و جانپناههای منطقه و محلهای کمپ [از لحاظ موقعیت و ارتفاع و وضعیت جانپناه و ظرفیت آن]
12. وضعیت آب آشامیدنی [رودخانه,چشمه,حوضچه آب,پهنه برف, برکه و آخرین نقطه ای که می توان آب برداشت.]
13. شرایط جوی منطقه (در این برنامه و در حالت کلی) [از لحاظ بارش برف یا باران, مه, آفتاب, باد]
14. اولین صعود- صعودهای شاخص
پیدا کردن اولین صعود در ایران کار آسانی نیست چرا که گزارش نویسی در بین کوهنوردان ایرانی جاافتاده نیست. نوشتن تاریخچه ای از اولین صعود و صعودهای شاخص کامل کننده یک گزارش خوب است. گفتگوبا کوهنوردان قدیمی, مراجعه به فدراسیون و سازمانهای کوهنوردی قدیمی و استفاده از بایگانی گزارشها در این مورد لازم است.
15. شرایط برنامه و تیم [مناسبت اجرای برنامه, سر پرست برنامه, نفرات برنامه, تعداد نفرات, شرایط شرکت در برنامه, برنامه های آمادگی, وسایل فنی موردنیاز, تاریخ اجرای برنامه, مبدا حرکت و هزینه های برنامه . . . ]
16. توضیحات [ وقایع خوشایند و ناخوشایند در طول اجرای برنامه و . . . ]
17. تذکرات و نکات مهم در ارتباط با اجرای برنامه
18. راهنمایان محلی
آدرس, شماره تلفن و مشخصات نفراتی که می توانند به عنوان راهنمای منطقه اطلاعات داشته باشند یا افراد محلی که می توانند در منطقه به کوهنوردان کمک کنند یا حیوانات چهارپا در اختیار کوهنوردان قرار دهند. (درصورت تمایل این افراد)
ویژگیهای یک گزارش:
1- یک گزارش خوب صعود بایستی به گونه ای باشد که یک کوهنورد نا آشنا به منطقه بتواند به راحتی راه خود را یافته و حداقل در مسیریابی دچار مشکل نشود . اگر چه بهتر آن است با یک کوهنورد مسلط به منطقه و یا افراد محلی آشنا به محل این امر به انجام رسد. اما مواقعی هم هست که هیچ یک از اینها در دسترس نیست . (...و دلی مشتاق کوه است!....)
2- لازم است گزارش نویس، آشنایی اولیه با فن توصیف چشم انداز و اصطلاحات رایج مورد استفاده در این زمینه داشته باشد و از طرفی قاطبه کوهنوردان نیز بایستی یک سری مفاهیم را تعریف و در مورد هر یک از اصطلاحات رایج اتفاق نظر حاصل نمایند. واژه هایی نظیر: شیب (تند ، متوسط ، کم)، شن اسکی (واریزه)، واریزه سنگی، بهمن، دشت، تپه، رودخانه، آبراهه و ...... هر یک بایستی مفاهیم واحدی را به ذهن متبادر سازند . البته تعاریفی کلی از قبیل کوه، قله، تپه، گردنه، یال و گرده در منابع مختلف آمده است اما برای نوشتن یک گزارش خوب، کافی نیستند و در این زمینه حتما باید به تقسیم بندی "جزئیات پوشش سطح زمین" پرداخته شود.
3- آشنایی اولیه به علوم زمین شناسی و حداقل شناسایی گروههای اصلی سنگها (آذرین، رسوبی و دگرگونی) و ساختهای اصلی (چینها و گسلها و ...) موجب غنای بیشتر و علمی شدن یک گزارش کوهنوردی می شود ضمن اینکه این مشخصات برای افراد آشنا به موضوع، آدرسهای بسیار کلیدی و واضحی بر روی زمین هستند.
4- با بر طرف شدن خطاهای عمدی که دولت های بزرگ بر روی گیرنده های جی پی اس اعمال می کردند و نیز ارزان شدن روز افزون آنها، در حال حاضر این وسیله یکی از ضروری ترین ابزارهای کوه پیمایی به ویژه در مناطق ناشناخته است. با پیاده کردن نقاط یک مسیر بر روی نقشه های توپوگرافی می توان نقشه های دقیق مسیر های کوهنوردی را در اختیار داشته و از آنها در تدوین گزارش استفاده نموده و به دیگران انتقال داد. (به جای ترسیم کروکی هایی که هیچ کمکی به مسیریابی نمی کنند!)
5- در این زمینه فدراسیون و هیئت های کوهنوردی می توانند با برگزاری کلاسهای آموزشی گزارش نویسی توسط اساتید کوهنورد دست به قلم و با لحاظ بند 2، سهم مهمی در ارتقای این دانش داشته باشند.
6- جامعه کوهنوردان این سرزمین، همانگونه که در حفاظت محیط های طبیعی و زیستگاههای بکر کشورمان کوشا و پیشاهنگ هستند بایستی در این زمینه نیز شاهد تحرکی از آنها باشیم. بیایید گزارش های صعود را به گونه ای بنویسیم که علمی و گره گشا بوده و موجب ارتقای جایگاه این ورزش در جامعه شود. گزارش های خوردن و خوابیدن و ساعت فلان و فلان بایستی فرع بر اطلاعات اساسی و با ارزشی باشد که در یک گزارش صعود نگاشته می شود .
*اصول گزارش نویسی
مطالب و عناوینی که در یک گزارش جامع باید در نظر گرفته شود به قرار زیر است :
- نام برنامه
- نوع منطقه
- موقعیت جغرافیایی
- طول و عرض جغرافیایی
- استان - شهرستان - بخش - دهستان
- چگونگی دسترسی به منطقه از طریق جاده (وسائط نقلیه عمومی)
- نام روستاهای بین راه از آخرین شهر با ذکر مسافت و نوع جاده
- نام آخرین آبادی منتهی به منطقه و ارتفاع آن
- قلل، گردنه ها و معابر مهم بین راه تا رسیدن به منطقه
- جهت جغرافیایی منطقه نسبت به نقطه حرکت
- ارتفاع منطقه از سطح دریا
- نام رشته کوه
- توضیح کافی در مورد مسیر و علائم طبیعی و محل های اطراق از آخرین آبادی تا منطقه صعود
- منابع تامین آب آشامیدنی، چشمه ها، رودخانه ها و ...
- تجهیزات مورد نیاز جهت صعود و بهترین زمان صعود
- مدت زمان لازم جهت صعود
- نوع و ویژگیهای منطقه
- کروکی منطقه
- اسامی و مکان دقیق قلل و عوارض دیگر منطقه
- آثار باستانی و نقاط دیدنی منطقه
- جانوران و حیوانات منطقه
- پوشش گیاهی منطقه
- رودخانه های اطراف
- تصویری از نمای عمومی منطقه از نقطه شروع و از آخرین آبادی
- تصویری از ویژگیها ، مشخصه ها و نقاط خاص مسیر
- تصویری از منطقه مقصد
- زبان بومی منطقه
- نام و آدرس راهنمایان محلی
- نام ، آدرس و تلفن سرپرست
- نظر سرپرست برنامه نسبت به ویژگیها ، مشکلات و سایر موارد قابل توجه
- نام گروه
- نام هیأت
- استان
- تاریخ صعود و یا بازدید
- شرایط جوی
- مدت صعود و یا بازدید (ساعت)
- تاریخ تنظیم گزارش
- نام محقق و گزارشگر
- منابع و مأخذ اطلاعات علمی قابل استناد
- اسامی همنوردان با ذکر سمت و مسئولیت در برنامه
صعود آقايان مهرشاد زارعيان وناجي ثاجبي وجليل پرهوده از اعضاي هيئت كوهنوردي شهرستان بندرماهشهر
به قله 3000 متري منگار ازمسير امامزاده عبدالله ومنطقه منگار با موفيقت برگزارشد
صعود دو عضو هیات کوهنوردی شهرستان بندرماهشهرآقایان مهرشاد زارعیان وناجی ثاجبی به قله 3650 متری کلار
ازمسیرتالاب گندمان روستای حسین آباد وباغ چیرو ازتاریخ 92/06/27 لغایت 92/06/29 با موفقیت برگزارشد.
